Iets meer dan een jaar zijn we (ben ik) bezig met geocachen. Nadat we tijdens de vakantie de 900 gevonden geocaches hadden gepasseerd, kwam nummer 1000 in zicht. Het geocaching event dat vorige week in Calgary werd gehouden zorgde ervoor dat daar in een dag weer 30 caches bijkomen zodat het tijd werd om een speciale “milestone” te plannen. Nu kwam het zo uit dat een vriend wilde gaan hiken in de Rocky Mountains, ik mocht uitzoeken waar. Het idee was geboren om nummer 1000 op de top van een berg te vinden. Met een actieve gemeenschap van hikers en klimmers in Calgary en Cochrane waren er vele caches die ik kon uitzoeken. Eentje werd er door meerdere mensen bijzonder aanbevolen, Mount Yamnuska.

Aangezien het weerbericht voor dit lange weekend niet best was, besloten we vrijdag te spijbelen en gebruik te maken van voorlopig de laatste mooie dag. Maar er was nog een probleempje. Hoewel ik mijn best had gedaan om zoveel mogelijk caches te vinden voor vrijdag, stond de teller donderdag avond op ‘nog maar’ 984. Ik moest dus nog 16 caches vinden onderweg naar de top van de berg. Donderdag avond heb ik dus gezocht naar alle caches die we onderweg konden doen en ik kwam uit op 21 caches. Als ik ze allemaal zou vinden moest dat dus genoeg zijn.

Om 7 uur kwam Ray me ophalen in zijn klassieke Volvo 1800 ES. Een erg mooie auto die het ritje extra speciaal maakte. We gingen op weg naar Kananaskis, ongeveer 80km van Calgary. Onderweg hebben we 6 caches gevonden die langs of dicht bij de snelweg lagen. Er stond nog een extra op de planning maar die kon ik niet zo snel vinden. Dat bracht het totaal op 990 en hielp dus al goed. Op weg naar de parkeerplaats voor Yamnuska vonden we er nog twee (992). Vanaf de parkeerplaats ging de route eerst naar een ‘multi-cache’ Yam Boulders. De route naar deze cache kwam langs nog 4 andere caches (996). Deze cache was in een gebied waar een hoop rotsblokken lagen die een keer van de berg waren gevallen. Vergelijkbaar met Franks slide maar dan kleiner. De bedoeling was dat bij elke stop er nummers geschreven waren die je naar het volgende punt leiden. Helaas konden we de eerste nummers niet vinden dus die cache hielt vrij snel op.

We besloten niet meer tijd te verliezen en liepen naar het pad dat ons naar de top zou leiden. Om 10 uur begonnen we aan de tocht naar boven. Onderweg kwamen we drie andere groepen tegen. We zouden hun pad meerdere keren kruisen omdat wij sneller liepen, maar af en toe een geocache moesten vinden. Op weg naar de top konden we nog drie caches op pikken zodat het totaal op 999 stond. Ik was blij dat ik deze caches kon vinden anders zou het totaal niet kloppen!

De achterkant van Yamnuska. De chimney is zichtbaar iets links van het midden.

De eerste rotsen kwamen we tegen bij “Raven’s End”. Hier moesten we door de “chimney” (schoorsteen). Deze doorgang is beschikbaar sinds de jaren 50 en het is te merken dat er al heel veel mensen voorbij gekomen zijn. De rotsen zijn helemaal glad!

---

Na de chimney liepen we over een rotspad totdat we bij de VST (Very Scary Traverse ofwel de Erg Enge Oversteek) kwamen. Dit was een staalkabel die in de rotsen was aangebracht. Je moest je aan de kabel vasthouden zodat je over een randje kon lopen. In totaal was de kabel zo’n 30 meter lang. Het enge (lees smalle) gedeelte was slechts enkele meters lang zodat het best te doen was. Voor een groep van twee dames was deze oversteek te eng. Zij gingen terug. Van de andere groep ging ook de dame terug, terwijl de man in twijfel stond. Hij wilde zijn vrouw niet alleen laten, maar hij wilde ook wel naar de top. Ray hield het ook voor gezien en keerde dus ook terug naar de parkeerplaats. Dus van de drie groepen gingen vier mensen terug, terwijl ik met de overgebleven man (Rocco) doorliep naar de top. Het bleek dat niet de VST, maar de rotsen daarna het engste gedeelte waren.

Rond een uur of twee bereikten we de top en konden we eindelijk de broodjes en appels opeten. Ik moest nog zoeken naar de cache die volgens de beschrijving bij de “Summit Cairn” zou liggen. Een Cairn is een stapeltje stenen in de vorm van een toren. Die bleek er dus niet meer te zijn. Gelukkig zijn er niet heel veel verstopplekjes op de top dus de cache was uiteindelijk snel gevonden. Nummer 1000!

---

Na de lunch en de nodige foto’s namen we het pad aan de westkant van de berg weer omlaag. Een groot gedeelte van dit pad bestaat uit ‘scree’. Dit is te vergelijken met rul zand maar dan is het ‘zand’ een verzameling van kleine en grotere steentjes. Nadat we via de achterkant om de berg waren gelopen konden we nog een paar honderd meter langs de voorkant lopen. Dat pad was gelukkig horizontaal. Ergens in het midden van de berg begon het ‘pad’ naar beneden. Het leukste is dan om van de berg af te rennen (letterlijk) via de ‘scree’. Het loopt precies alsof je van een duin met los zand afloopt. Gewoon blijven rennen, achterover leunen en een beetje uitkijken voor de grotere stenen. Volgens de GPS was mijn ‘topsnelheid’ 16 km/uur! We hadden een beetje te veel lol want we hadden het vervolg van het pad gemist. Daarvoor moesten we dus weer even omhoog.

De rest van de route was gemakkelijk en bijna vlak. Ongeveer twee uur nadat we vanaf de top vertrokken, kwamen we weer bij de parkeerplaats aan waar de rest al op ons stond te wachten. Ray had het tegen die tijd wel gehad en we vertrokken dus kort nadat we email adressen hadden uitgewisseld met de overige mensen.

Rond een uur of 5 waren we weer terug in Calgary waar ik iedereen de fotos van de dag kon laten zien. Daarna nog even de 18 gevonden geocaches loggen en een lekkere douche nemen. Het was een bijzondere dag! De overige fotos van de dag staan op de fotosite.

De volgende dag kreeg ik nog een mailtje van “BVPete”. Deze man had de meeste van de caches op de berg opgezet. Vooraf had ik al contact met hem over de beste manier om de top van Yamnuska te bereiken. Het bleek dat BVPete op een berg aan de overkant van de vallei stond. Hij heeft een foto genomen van Yamnuska en de foto voorzien van wat tekst!

---

Het hoogte profiel van de tocht

De track van onze tocht

Meer informatie over (het beklimmen van) Yamnuska is hier te vinden.