Zaterdag 14 Augustus 2010
Vandaag wordt de laatste dag dat we Yellowstone zullen bezoeken. Vandaag besluiten we naar ‘Mammoth Hot Springs’ te rijden, die ook erg mooi moeten zijn. Dit is aan het bovenste rondje van het achtje dat de rondweg maakt. Het is een eindje rijden, maar blijkt absoluut de moeite waard.
Onderweg naar de ‘Mammoth Hot Springs’ komen we langs nog een aantal bezienswaardigheden.

We zien de ‘Roaring Mountain’. Hier komt een heleboel stoom uit de spleten tussen de rotsen in de berg. Rond 1880 waren er veel meer stoomgaten in deze berg en leek het met recht of hij brulde, door de grote hoeveelheid stoom die ontsnapte. Hoewel hij niet meer echt brult, is het nog steeds een indrukwekkend gezicht.

Een stukje verderop staat de ‘Obsidian Cliff’. Obsidian is een zwart gekleurd, glasachtig gesteente dat is gevormd uit lava. De indianen gebruikten dit gesteente om pijlpunten en dergelijke te maken.

We komen daarna langs de ‘Sheepeater Cliffs’. De kolommen in het landschap zijn onstaan door het afkoelen van lava. Ze zijn vernoemd naar een onder-stam van de Shoshone (die voornamelijk leven van schapen). We lopen hier nog een stukje de rivier af, waar we nog meer van deze basaltblokken zien staan. Hier betrappen we dan eindelijk een marmot. Ze klinken als vogels, maar dat wist ik ook al van eekhoorns, dus uiteindelijk zagen we hem tussen de rotsen zitten, goede schutkleur hebben ze!

We rijden door de ‘Golden Gate’, hier ligt een brug door de bergen, wat een belangrijke toegangsweg was naar ‘Old Faithful’. In 1885 lag er en houten brug, die in 1901 vervagen is door een betonnen brug en later verder verbreed en in 1977 totaal vernieuwd.

Uiteindelijk komen we dan bij de ‘Mammoth Hot Springs’. Die zijn echt indrukwekkend. Mammoth is een berg van tavertijn (waar o.a. het monument op de Dam van gemaakt is) wat over een tijd van duizenden jaren is neergeslagen uit het hete bronwater.

In het water dat uit de bronnen stroomt, zitten allerlei micro organismen die mooie kleuren op het witte taverijn achterlaten: geel, oranje, bruin en groen.
Er zijn verschillende terassen ontstaan. Sommige staan inmiddels droog, zoals het ‘Minerva Terras’. Door veranderingen in de waterniveau’s, is het een steeds veranderend landschap. Mooie kleuren zien we aan de ‘Palette Spring’, waar het water dat naar beneden stroomt verschillende kleuren oranje en bruin afzet.

Naast de ‘Lower Terraces’, kunnen we een weggetje langs de ‘Upper Terraces’ rijden. Die zijn lang niet zo mooi als de ‘Lower Terraces’, maar er staan een paar mooie dingen, vooral de ‘Oranga Spring Mound’, die een mooie oranje kleur heeft gekregen door de afzettingen op de stenen.

Het is al vrij laat wanneer we gaan lunchen. Hiervoor halen we wat broodjes bij het restaurant daar. Dat eten we leker buiten aan een picnictafel op. Daarna lopen we even naar binnen in het parkwachtersstation.
Wanneer we binnen zijn, wordt er omgeroepen dat er buiten een presentatie zal zijn van een van de parkwachters over ‘vuur en Yellowstone’. Dit is een van de dingen die de kinderen moeten doen als ze hun ‘junior ranger badge’ willen verdienen. Ik had al gelezen dat de kinderen zoiets kunnen doen, dus op het laatste moment besluiten we er dan toch aan mee te doen, maar dan hebben ze alleen nog de middag en avond om alles in te vullen en te doen.

We beginnen met de presentatie van de parkwachter, die ons vertelt over de grote brand van 1988 en hoe dat eigenlijk heel goed is voor verjonging van het park. Na afloop krijgen Peter en Eline een handtekening van de parkwachter.
Ze moeten daarnaast vier pagina’s uit hun krantje maken (puzzeltjes en vragen over het park), ze moeten een wandelpad hebben gedaan (en gelopen hebben ze, dus dat kwam wel goed) en de regels van Yellowstone weten. Daarnaast moet Eline nog meer vragen beantwoorden die ze in Yellowstone kan vinden. Ze is ouder, dus moet wat meer doen dan Peter

Terwijl de kinderen in de auto hard aan het werk zijn, rijden we door naar de Noordingang, we zijn er toch vlakbij. Dit is de enige ingang die het hele jaar door open is, en wordt gemarkeerd door een mooie toegangspoort, opgedragen aan President Roosevelt in 1903.
Langs de toegangsweg naar de NoordIngang zien we nog een kudde berggeiten liggen, erg schattig. We komen er ook langs de 45ste breedtegraad, oftewel midden tussen de evenaar en de noordpool, wel grappig. Volgens Rob zijn GPS was het echter niet bij het bord waar we stonden, maar een paar meter verderop…

Na wat foto’s gemaakt te hebben van de Ingangspoort, rijden we weer terug het park in en gaan op weg naar ‘Roosevelt Lodge’ en de ‘Tower Fall’. Wanneer we naar de ‘Tower Fall’ lopen, zien we mensen met verrekijkers opgewonden naar de heuvels verderop kijken. Er blijkt een beer te lopen, maar hij is bijna niet te zien, zo ver weg is hij. Toch is dat de enige beer die we in Yelowstone zullen ‘zien’. Helaas geen Yogi Bear voor ons.

De ‘Tower Fall’ is een waterval van 44 meter hoog, in Tower Creek, ongeveer een kilometer voordat deze kreek in de Yellowstone Rivier stroomt. We kunnen een paadje naar beneden volgen, waarmee we aan de basis komen van de waterval. Hier kunnen we even rustig genieten van de waterval, voordat we weer terug naar de auto gaan en de rest van de rondweg afrijden.

Onderweg zien we nog kuddes edelherten en uiteraard zijn we pas als het donker is, weer terug bij de vouwwagen

Het bovenste rondje van de rondweg is 113 km. Dus we hebben veel gereden vandaag.