Dinsdag 11 Augustus 2010
Het stormde behoorlijk vanacht. Rob is er zelfs uitgegaan om er zeker van te zijn dat de kano en de stoelen niet weg zouden waaien. Maar alles ligt er nog.

Vandaag gaan we weer naar Yellowstone Park en dit keer gaan we niet rechtsom maar linksom het rondje beginnen.
Voordat we echter op de rondweg zijn, staan we op de toegangsweg (wel in het park) in de file. Al snel zien we waarom, er staan muildierherten vlak bij de weg. We vinden ook een plekje voor onze auto en stappen hier even uit. De muildierherten zijn blijkbaar niet meer onder de indruk van bezoekers en blijven rustig grazen. Hoewel ze aan de andere kant van de rivier staan, lijken ze heel dichtbij.

Dan zien we een stukje verderop, aan onze kant van de rivier, twee jonkies staan. Er staan ook twee parkwachters bij om het verkeer door te sturen. Ze willen geen bezoekers te dichtbij de dieren en deze jonge dieren zijn natuurlijk helemaal verleidelijk om te dicht te benaderen.

Eenmaal weer op de rondweg komen we eerst langs de ‘Tuff Cliffs’. Door de hete aswolken in de omgeving zijn hier de stenen aan elkaar gesmolten. Weer een ander vulkanisch verschijnsel dus.

Dan stuiten we op de wegwerkzaamheden. Hier is over een lengte van zeker een paar kilometer maar een rijbaan open en om de beurt mogen de auto’s van de ene kant en dan weer van de andere kant erlangs. Als je pech hebt, sta je er ruim 15 minuten te wachten tot je aan de beurt bent, maar we hebben mazzel, we kunnen gelijk door. Helaas kunnen we door de afsluitingen geen bezoekje brengen aan de ‘Gibbon Falls’.

Net voorbij de wegafzetting kunnen we wel stoppen bij ‘Beryl Spring’. Dit is met 91 graden celcius een van de heetste bronnen in het park. De blauwe kleur doet denken aan de berilsteen, vandaar de naam.

Onze volgende stop zijn de ‘Monument Geysers’. Hiervoor moeten we een stukje lopen (1,5 km.) en ook behoorlijk klimmen, wel 200 meter omhoog, een behoorlijke uitdaging dus.

Natuurlijk doen we dat gewoon op onze slippers. Maar we redden het. Onderweg hebben we prachtig uitzicht op de Gibbon rivier die door het dal kronkelt.

De geisers bovenaan zijn niet meer actief. Je ziet er alleen nog de kraters van de geisers staan. Een beetje teleurstellend vonden wij, maar het uitzicht onderweg maakte veel goed.

Eenmaal terug beneden koelen we even onze voeten af in de Gibbon rivier, voordat we weer op weg gaan.

We komen daarna langs de ‘Artists’ Paint Pots’ en het ‘Norris Geyser Basin’
De ‘Artists’ Paint Pots’ zijn een gebied met geisers en bronnen, maar vooral Mud Pots, modderbronnen, waar het modder kookt en ook omhoog borrelt. Deze zien er gedurende het jaar steeds anders uit. In het voorjaar is er nog veel vocht in de grond en zijn deze bronnen wateriger, maar naarmate het jaar vordert droger ze steeds meer op. We zien dan ook de mudpot waar de spatten modder of klei wel anderhalve meter de lucht in schieten.
Verder zijn er verschillende bronnen met allerlei verschillende kleuren, vandaar de naam paint pots.

---

Iets verderop is het ‘Norris Geyser Basin’. Dit is het heetste geiser bed in het park. Rondom de bronnen en geisers groeien geen bomen meer vanwege het zure, hete water dat hier uit de bronnen stroomt.

Hier vinden we ook de grootste geiser van het park, de ‘Steamboat Geyser’. We zien hier wel een beetje water uit spuiten, maar een echte uitbarsting zien we hier niet. De laatste grote uitbarsting was in 1991 en toen spuitte het water tot op de parkeerplaatsen, een flink stuk verderop (hij komt 120 meter hoog).

We lopen het rondje langs de andere geisers in dit geiserbed. Toevallig loopt een groep studenten dicht achter ons en we kunnen af en toe iets meekrijgen van wat de professor aan zijn studenten vertelt. Wanneer we bij de ‘Green Dragon Spring’ zijn waarschuwt hij ons dat de silica in het water op de lens van je fototoestel kan slaan en deze beschadigen. Dus we doen maar een beetje voorzichtiger wanneer we met onze fototoestellen in de stoom staan.

Na het rondje langs het ‘Norris Geyser Basin’ rijden we door naar Canyon Village. Onderweg zien we onze eerste bison, wat een enorm beest is dat zeg.
In Canyon Village eten we wat en rijden dan weer terug naar de camping, waar we weer pas tegen tienen aankomen.
Vandaag hebben we iets meer gedaan, 42 kilometer van de 210 km. rondweg.