Maandag 10 Augusts 2010
Helaas is het nogal bewolkt, maar we gaan natuurlijk toch op weg naar Yellowstone Park. Gelukkig klaart het onderweg al snel op, dus het wordt toch een mooie dag.

Er is in Yellowstone Park een weg, een rondweg die een achtje maakt door het park, the Grand Loop. Deze weg, voor het eerst aangelegd in 1883, is 210 km. lang. Aangezien Yellowstone een populair gebied is, is het ook vrij druk langs deze weg. Het feit dat ze ook nog aan de weg werken helpt daarbij niet echt.

We beginnen vandaag het rondje rechtsom. We doen eerst een kort parallelweggetje langs ‘Firehole River’, met zijn bijbehorende waterval, ‘Firehole Falls’. Het is geen grote waterval, 13 meter hoog, maar ziet er mooi uit.

Dan zien we in de verte de stoomwolken opdoemen die van de verschillende hete bronnen afkomen. Het ziet er vreemd uit, die wolken die van de grond oprijzen. Het zijn de hete bronnen en geisers van het ‘Midway Geyser Basin’, die we later nog zullen bezoeken.

Onze volgende stop zijn de ‘Fairy Falls’. Dat klinkt veelbelovend, dus we parkeren de auto en gaan op weg naar de waterval. Het wordt in totaal een tochtje van zo’n 9 kilometer, waarbij we langs verschillende hete bronnen lopen en ook de ‘Grand Prismatic Spring’ zien.
Dit is een van de mooie bronnen in het ‘Midway Geyser Basin’. Langs de rand zie je de mooiste kleuren, rood, blauw, geel, bruin, die ontstaan door de verschillende bacterieen die in het water zitten en bij een bepaalde temperatuur het beste groeien. Helaas kunnen we vanaf deze kant de bron niet echt goed zien. Op de terugweg besluit Rob nog een heuveltje op te klimmen en heeft dan wel een spectaculair uitzicht op de ‘Grand Prismatic Spring’.

Het is een eenvoudige wandeling naar de ‘Fairy Falls’, en we zijn ook zeker niet de enigen die erheen lopen. De laatste helft van de tocht gaat door het bosgebied en we zien hier veel verbrande bomen staan, tussen de veel kleinere nieuwe bomen.

In 1988 heeft er een enorme brand gewoed in Yellowstone Park. Het was die zomer enorm droog en door blikseminslag (onweerstormen zonder neerslag) onstonden 50 branden in het park. Deze verbrandden in de maand augustus 36% van het totale park. Er werd geprobeerd sommige van deze branden te blussen, zeker toen er zoveel branden in het park waren en omwonenden ongerust werden, maar uiteindelijk was pas na de eerste sneeuwval in September een einde gekomen aan alle bosbranden.
Nu nog zie je hele stukken verbrande bomen staan, alhoewel het voor de meeste juist wel goed is dat er brand is. De zaden van de ‘logpole pine’, waar de bossen van Yellowstone voor het grootste gedeelte uit bestaan, openen zich pas bij extreme temperaturen en hebben dan ook brand nodig om zich te verjongen. Gelukkig waren er weinig slachtoffers van de branden. Het grote wild kon zich blijkbaar snel genoeg uit de voeten maken.
Nu nog laten ze in Yellowstone park branden zoveel mogelijk vanzelf uitgaan, omdat brand een positieve uitwerking op de natuur blijkt te hebben.
De verbrande bomen worden niet weggehaald en zie je nu dan ook overal in het park staan, niet alleen van de grote brand van 1988, maar ook van recentere bosbranden. Zo is de natuur nu eenmaal.

Op weg naar de ‘Fairy Falls’ komen we dus ook langs een bos van alleen zwarte boomstammen, maar daarnaast staan alweer de nieuwe bomen die nu ruimte hebben gekregen om te groeien.

Bij de ‘Fairy Falls’ kunnen we even rustig zitten en genieten van de mooie waterval.
Deze is 66 meter hoog en daarmee de vier na hoogst waterval in het park. Er staat een man te vliegvissen in het water onderaan de waterval en hij vangt zelfs een vis. Waarschijnlijk de enige de er leeft?

Wanneer we weer een beetje zijn uitgerust lopen we verder naar de ‘Imperial Geyser’. Dit is de eerste geiser die we zien tijdens ons bezoek aan Yellowstone Park en hij stelt ons niet teleur. Hij bouwt voortdurend druk op en spuit dan omhoog tot een hoogte van een meter of 3. De kinderen vinden het geweldig en wij natuurlijk ook.

---

Na de geiser uitgebreid bewonderd te hebben, lopen we weer terug naar de auto. Dan blijkt dat het toch een beetje ver is voor Eline en vooral Peter. Maar met af en toe uitrusten en passen tellen tot we weer bij de parkeerplaats zijn, komen we er dan toch. Rob doet onderweg nog even een klein heuveltje om de ‘Grand Prismatic Spring’ van boven te bewonderen. De kinderen willen niet meer, dus hij moet alleen, maar komt wel terug met spectaculaire foto’s.

Dan rijden we terug naar het ‘Midway Geyser Basin’, een groep van geisers en hete bronnen die we vanaf een houten looppad kunnen bewonderen.
Hier zien we de ‘Grand Prismatic Sping’ vanaf de andere kant en staan we midden in de warme stoom die van de bronnen komt. Het ruikt wel, naar rotte eieren, van de zwavel die in de bodem zit.

De geisers en hete bronnen vindt je op de Caldera van Yellowstone. Dit is een vulkanisch gebied met een doorsnede van 65 kilometer. Het is in feite een enorme vulkaan die 640.000 jaar geleden is uitgebarsten en ingezakt. Daarna is het ingezakte stuk opgevuld door lava van latere uitbarstingen. Nu nog wordt de Caldera van Yellowstone weer langzaam omhoog geduwd door de magma die nog steeds relatief dicht onder het aardoppervlak ligt. Deze magma zorgt voor opwarming van het grondwater dat dan in de geisers omhoog spuit of in de hete bronnen omhoog borrelt.

In feite loop je er dus op een actieve vulkaan. Maar geen zorgen, een heel team van wetenschappers controleert constant hoe het ermee staat, zodat we niet snel verrast zullen worden door een nieuwe uitbarsting.

Naast de ‘Grand Prismatic Spring’ zien we in het ‘Midway Geyser Basin’ nog veel meer mooie bronnen en geisers. De mooiste foto’s daarvan staan hier.

Na het ‘Midway Geyser Basin’ gaan we door naar de meest beroemde geiser van het park: ‘Old Faithful’. Deze is zo bekend omdat hij makkelijk te bereiken is, en op voorspelbare tijdstippen uitbarst (gemiddeld elke anderhalf uur). Wanneer we er aankomen moeten we nog even wachten dus we gaan eerst even wat eten in de buurt. Dan lopen we naar de geiser en we zijn niet de enigen. Rond de geiser staat een heel rijtje bankjes vanwaar de bezoekers op hun gemak ‘Old Faithful’ kunnen bekijken. ‘Old Faithful’ laat wat langer op zich wachten dan de beloofde 90 minuten dus we vermaken ons door de wave te doen met zijn allen….
De uitbarsting is spectaculair. Hij spuit een meter of 40 hoog en het duurt zeker 5 minuten. Met veel oooh’s en aaah’s wordt de uitbarsting bekeken.

We bekijken nog wat van de geisers die in de buurt van ‘Old Faithful’ liggen en zien nog een wandelpad naar boven lopen, het ‘observation point’ – 55 meter hoog. Vanaf daar zou je ook op de uitbarsting van ‘Old Faithful’ kunnen kijken. Er is niet heel veel tijd meer voor de volgende aangekondigde uitbarsting, dus we haasten ons naar boven. We zijn gelukkig op tijd en kunnen dus vanaf daar nog een keer een uitbarsting van ‘Old Faithful’ bekijken.

Dan wordt het tijd om langzaamaan weer terug te rijden naar de camping. Op de terugweg rijden we nog langs ‘Firehole Lake Drive’. Ook hier zijn verschillende geisers te zien, maar het wordt inmiddels al donker, dus we besluiten dit weggetje op een andere dag nog eens over te doen.

Doodmoe komen we uiteindelijk om 10 uur weer op de camping aan. Van de ruim 200 kilometer die we in het park willen afleggen, hebben we er maar 26 gedaan vandaag. We vragen ons dan ook af of we alles wel kunnen zien in vijf dagen….