Zondag 8 Augustus 2010

We zijn niet al te vroeg op (het is dan ook zondag). Na een lekker ontbijtje, gaan we naar Virginia City.
Ook Virginia City is een spookstad, alhoewel niet zo onbewoond als Bannack.

Ook in Viginia City kwamen de mensen wonen omdat er in de omgeving enorm veel goud werd gevonden. In 1863 werd de stad gesticht en op het hoogtepunt van het goud zoeken woonden er ongeveer 10.000 mensen. Rond 1875 raakte het goud op en woonden er nog maar 800 mensen.


In 1898 kwam er een nieuwe uitvinding naar de Alder Creek, waar veel goud gevonden was, een baggermachine. De kreek werd in een aantal jaren helemaal uitgebaggerd, en daarbij het landschap onherstelbaar beschadigd, maar ze konden zo nog de laatste korreltjes goud winnen. In 1937 hield dit op en werd er alleen nog (op veel kleinere schaal) quartz gewonnen.
Rond 1940 besloot Charles Bovey om veel van de oude gebouwen op te kopen en te bewaren en in 1961 werd Virginia City een nationaal monument.

De stad is mooi bewaard gebleven en in de hoofdstraat zijn veel winkeltjes, saloons en ander amusement te bezoeken. Je waant je zo in een Western fim. Er wonen nog steeds ongeveer 130 mensen, die waarschijnlijk met name leven van de toeristen.

We doen een rondrit in een oude brandweerwagen, waarbij de gids ons van alles verteld over het leven in een mijnstad rond 1865.

Wanneer we de hoofdstraat doorgelopen hebben (met uiteraard een bezoek aan de snoepwinkel) komen we uit bij de plek waar ze paarden tochten doen. Peter en Eline willen heel graag en weten uiteindelijk Rob over te halen om een tocht van een uurtje te doen.
We lopen naar het kantoor en kunnen inderdaad een tochtje maken, eerst even terug naar de camping om lange broeken en verstandige schoenen aan te doen, en dan gaan we.

Eigenlijk is Peter te jong om mee te mogen, het is vanaf 8 jaar, maar we verzekeren de begeleider dat Peter al eerder gereden heeft (en natuurlijk willen ze best geld aan ons verdienen), dus Peter mag ook mee.

Peter mag op het kleinste paard: Cupid, dan Eline op Irish, ik op Roy en Rob op het grootste paard, Tiny.

Het is een plezierig ritje door de heuvels achter Virginia City. We mogen zelfs even een klein stukje draven, maar dat bevalt Rob niet zo…
De kinderen vinden het geweldig! Peter heeft alleen even problemen wanneer zijn paard liever de weg naar de stal opgaat in plaats van de rit die hij moet doen. Eline heeft geen enkel probleem, alhoewel het sturen wel even anders is dan we gewend zijn.

Na de rit heeft Rob wel een biertje verdiend. We gaan dus naar de ‘Bale of Hay Saloon’, waar in dit geval wel kinderen zijn toegestaan (hier in Canada zijn kinderen niet toegestaan in de bars) en drinken er een biertje. Peter heeft ook een ‘biertje’, Root Beer wel te verstaan. We vermaken ons met de mechanische piano die er staat en nog werkt. Erg gezellig!

We bekijken nog wat meer van de straat en dan begint het helaas te regenen. We schuilen in een gebouwtje waar allerlei oude kermismachine staan. Ze kosten allemaal maar een dubbeltje of vijf cent, dus we bekijken de oude filmpjes en laten one toekomst voorspellen.

De regen houdt niet op, dus we slaan Nevada City over en gaan in plaats daarvan terug naar de vouwwagen om te eten.