Woensdag 4 augustus 2010

We zijn vandaag vrij laat op, we staan dan ook lekker in de schaduw, dus we worden niet de tent uitgebrand.
Vandaag rijden we naar Anaconda. Daar staat nog een enorme schoorsteen van de kopermijnen. Hoewel de fabriek al in 1981 is gesloopt, hebben ze deze schoorsteen laten staan. Hij is 178 meter hoog en heeft een doorsnede van 23 meter aan de voet en 19 meter aan de top.
Helaas kunnen we er niet naartoe lopen en moeten hem van een afstandje bewonderen.

Hierna rijden we door naar Deer Lodge, waar verschillende musea bij elkaar zijn. De grootste is ‘the Old Montana Prison’.
Deze gevangenis is in 1870 / 1871 gebouwd. Vanaf het begin was deze gevangenis eigenlijk te klein. In die tijd vond de directeur dat de gevangenen moesten werken en zij hebben zelf de stenen muur om de gevangenis gebouwd in 1893. Ook werden de gevangen te werk gezet buiten de gevangenis aan verschillende bouwwerken en straten. Hierdoor was de gevangenis niet meer zo overbevolkt.

In 1908 probeerden twee gevangenen te ontsnappen. Hierbij verwondden en doodden ze twee bewakers. Beide gevangenen zijn daarna in de gevangenis opgehangen. Dit was de enige executie in de gevangenis.

In 1959 was er een grote opstand. Zo’n 14 gevangen probeerden te ontsnappen en gijzelden daarbij een bewaker en schoten er een dood. Na drie dagen werd de National Guard op de gevangenis afgestuurd. De schade van een Bazooka is nog te zien op een van de torens. De aanstichters van de oproer werden beide dood aangetroffen (moord en zelfmoord).

Uiteindelijk werd de oude overbevolkte gevangenis gesloten in 1979.

Nu kun je door de gevangenis lopen en een beetje een gevoel krijgen hoe het moet zijn om hier te zitten. Daar wordt je niet echt blij van. Vooral de eenzame opsluiting en de douches zijn geen pretje. Maar ja, ze zaten er ook niet om het leuk te hebben.

In de recreatie ruimte stond nog de kleine zwart-wit televisie waar de gevangenen naar konden kijken. De kinderen konden zich er niets bij voorstellen, vooral omdat de bewaker bepaalde welk programma gekeken werd. In de eetzaal hebben Eline en Peter een lesje geleerd, wat ze nu nog regelmatig herhalen: “take what you want, eat what you take”. Vonden wij wel een hele goeie.

Er waren ook vitrines met de ‘gereedschappen’ die gevangenen heben gemaakt om te ontsnappen. Wanneer een gevangene een ontsnappingsrisico was, moest hij schoenen dragen met beton in de zolen, kon hij tenminste niet rennen. Ook is er een foto tentoonstelling van leven in de gevangenis in de veertiger en vijftiger jaren.

---

Naast het gevangenismuseum is ook een automuseum. Ook daar zijn we naartoe gegaan. Hier staan meer dan 150 auto’s van 1880 tot 1974. Leuk om door te lopen. Wel bijzonder was een hele oude vouwwagen (rond 1920/1930), wel een heel verschil met de luxe die we nu hebben.

---

We rijden terug naar Anaconda om wat te eten en dan weer terug naar de camping.