Zondag 18 juli 2010
In Delacour werden dit weekend E- en D-rallies gehouden. Omdat Eline vorig jaar haar D-examen heeft gedaan kon ze dit jaar meedoen aan de D-rally. Dat betekent dat ze een dressuur proef doen, een cross country parcours en een springparcours. Ze zat in een team met nog twee andere meisjes van de Cochrane ponyclub.
Helaas liep de dag wat anders dan we gedacht hadden.
Om te beginnen mochten de ouders hun kinderen niet helpen. Daarvoor hadden ze een helper en een captain. Omdat wij geen eigen captain hadden (wat in principe een ouder ponyclub lid had moeten zijn) was een onbekende moeder captain voor ons team. De helper was wel een van de meisjes van de ponyclub.
Het liep in het begin allemaal nog redelijk. Eerst moesten ze hun dressuur doen. Helaas liep het allemaal enorm uit, zodat Eline zeker drie kwartier heeft moeten wachten totdat ze uiteindelijk aan de beurt was. De dresuurtest ging goed, ze haalde 60%, wat een goede score is.

Daarna begon de cross country. Omdat Eline nog heel weinig ervaring heeft, zag ik al dat dat niet ging lukken. Veel te hoog voor haar.
In principe zijn dat de regels waar ze aan moet kunnen voldoen, met haar D diploma op zak, maar om je D diploma te halen moet je over de balken kunnen stappen en draven die op de grond liggen en hier moest ze 46 cm. hoog springen. Met de weinige ervaring die ze heeft met springen ging haar dat niet lukken. Jammer dat er zo’n groot verschil zit tussen de eisen voor het D examen en het niveau dat er vervolgens van je verwacht wordt tijdens een wedstrijd. De dressuur kan ze makkelijk aan, maar het springen is dan een probleem.

---

Eerst was echter haar teamgenote Kathryn aan de beurt. Zij kan beter springen. Het ging allemaal heel redelijk met haar, totdat ze van haar pony viel. Ze viel vrij hard en kwam ook op haar hoofd terecht. Het aanwezige medische personeel heeft haar vervolgens in een ambulance af laten voeren. Gelukkig is er niets met haar aan de hand (misschien een lichte hersenschudding) maar dat zijn nu eenmaal de procedures.
Daarna was ik klaar met de regels en ben naar Eline gegaan. Ik heb haar gezegd dat ik, als ze dat wilde, met haar mee zou lopen en dat ze de hoge sprongen maar moest langslopen en de naastgelegen kleinere sprongen moest nemen. Ze was dan wel gediskwalificeerd, maar ze heeft er evengoed veel plezier in gehad zo.
Na de valpartij van Kathryn hadden veel meisjes een helper, die met ze mee liep. Overigens waren er maar weinigen die het hele parcours hebben kunnen doen, met name de laatste hindernis was veel te moeilijk.

Ook voor het springen werd Eline gediskwalificeerd. Ook deze waren te hoog voor haar en we waren dus blijbaar nog lang niet klaar voor deze wedstrijden.
We waren allemaal nogal boos, vooral omdat toen Kathryn van haar paard viel, er nog twee deelnemers in hetzelfde parcours bezig waren, iets wat we nogal onverantwoord vonden. Zeker omdat het allemaal beginnende ruiters zijn.
Ik heb dus een hele slechte dag gehad.
Eline heeft het gelukkig allemaal nog vrij positief af weten te sluiten en de groep werd zelfs nog zesde ( van de 8 teams ). Ze hadden het blijkbaar allemaal erg goed gedaan tijdens de dressuur.