Wie goed doet….

Zondag 6 juni 2010
We hebben dit weekend weer en druk programma gehad.

Raak slaan is nog best moeilijk

Ze is er klaar voor


We begonnen zaterdagochtend met een softbal wedstrijd voor Eline. Ze heeft goed gespeeld deze wedstrijd. Tot nu toe gaat het heel goed met het team, van de tien gespeelde wedstrijden hebben ze er zeven gewonnen en maar drie verloren.
Ze is deel van een leuk team en heeft een enthousiaste coach, die elke keer weer een leuk verslag weet te maken van hun wedstrijden.


Hier de onderdelen uit verschilende emails die Eline’s prestaties beschrijven:

Achter vanger

25 mei:
After this, Eline “Throwin’ Smoke” Ursem, who was doing just that on the mound, made a great defensive play, by fielding a line drive back up the middle and tossing it over to The Champ at first. Just beautiful plays that really show the girls’ high level of skill and decision-making ability…….
Ursem, again with great pitching form held the Nosecreek batters and kept them guessing – and swinging !

……..
Next to the dish was Throwin’ Smoke Ursem, who hit a hard ball down the third base line and easily took first base. She then took second and third with her lightning speed.


20 mei:
Next up was Eline “Urgent” Ursem. Known for her speed, her great form and good eye, Urgent tapped a tough pitch toward shortstop and easily took first base. Urgent then went to work and lifted second and third with ease.

Aan het eind: de base-race

18 mei:
Starting on the mound for the Huskies was Eline “All Business” Ursem. With her second start of the season, All Business was showing her impeccable form once again and struck out the first 3 big bats for Nosecreek, in order. A terrific performance that sent the Huskies fans into a frenzy.
…..
Freshly off the mound, was All Business Ursem. Wasting no time at all, All Business crushed a line drive into the bleacher creatures’ nest, capping a strong second inning of offence against a huge Nosecreek pitching staff.


Lekker fanatiek

15 mei:
Next up was Eline “Wear’em out” Ursem, who fouled off a bevy of pitches that left the two WestValley1 pitchers delirious and resting on the bench with ice packs on their shoulders.


Na de softball wedstrijd reden we naar Cochrane om Daria te helpen om houten balken op te halen bij de ponyclub, die toch verbrand zouden worden. We dachten dat het wel mee zou vallen, maar het bleken enorme boomstammen te zijn, bijna 5 meter lang en zwaar!
Gelukkig waren we met zijn vieren, anders hadden we de boomstammen niet in de aanhanwagen gekregen.
Toen de stammen eenmaal bij Daria thuis waren uitgeladen, hebben we daar nog een paardrijles gekregen en daarna hebben we er gebarbecued.



Stephen en Sue in hun kano

De volgende dag, zondag zijn we eerst gaan kanoen met Sue en Stephen en hun kinderen. Het is prachtig weer en omdat we met twee auto’s (uiteindelijk zelfs drie auto’s) zijn kunnen we de Bow rivier afzakken met zijn allen.
We stappen in het water in Bowness park. Twee van de drie auto’s zijn dan inmiddels bij het eindpunt geparkeerd: Edworthy Park.

Het is ongeveer een uur varen. Geholpen door de stroming van de rivier is het gemakkelijk peddelen. Het is een mooie dag, dus het is leuk om op het water te zijn.

Op zoek naar de cache

Stenen gooien


Onderweg stappen we nog even uit om een geocache te bezoeken op een eiland in de Bow rivier. Hier heeft Rob in de winter een geocoin neergelegd van Peter’s juffrouw. Toen kon hij over het ijs naar het eiland lopen. Maar nu wordt de cache bijna niet meer bezocht. Rob heeft hem dus maar weer opgehaald en zal hem in een ander cache neerleggen.

Samen in de boot

Aan het einde van de rit, in Edworthy Park eten we nog met zijn allen een ijsje en dan gaan we weer naar huis waar het volgende klusje op ons wacht: een verrassing voor de kinderen.

Half mei heeft Rob gecollecteerd voor de diabetes stichting hier in de buurt. Toen hij bij een van onze buren aanbelde raakte hij aan de praat en de man vroeg Rob of wij geen kleine kinderen hadden? Inderdaad zei Rob. Nu had hij in zijn tuin nog een enorme trampoline staan die zijn kinderen niet meer gebruiken (eruit gegroeid) en of wij die niet wilden hebben?

We hebben dus eerst het terras eens opgemeten en gekeken of hij wel zou passen, (de trampoline heeft een doorsnee van drieeneeenhalve meter) en daarna is Rob teruggegaan om te zeggen dat we hem wel wilden hebben.

En vandaag was het dan zover. Met de hulp van nog een andere buurman hebben we de trampoline naar twee tuinen verderop verplaatst en de kinderen waren enorm blij verrast. Buurman wilde er verder niets voor hebben, dus we hebben zijn vrouw maar een mooie bak met bloemen gegeven voor haar tuin. Zo zie je maar weer: “wie goed doet…”

Laat een reactie achter

You must be logged in to post a comment.