Geocaching marathon deel 1
Zaterdag 1 mei 2010
Twee keer per jaar organiseren de ‘Calgary Area Cachers’ een geocache marathon. Dit jaar heeft Rob ook geholpen met de organsatie en was verantwoordelijk voor de brunch om het evenement af te trappen.
Voor de wedstrijd hebben mensen verschillende caches neergelegd die binnen een bepaalde categorie moeten vallen. Aan het einde van de wedstrijd kan iedereen stemmen op wat ze de mooiste cache vonden en zo wordt de winnaar gekozen.
De categorieen voor dit jaar waren:
- Groepscache: een cache die je niet alleen kunt ophalen
- Rode cache: een ‘rode’ cache
- Tribute cache: een cache die ter ere van een andere cacher wordt neergelegd
- Revival cache: een oude cache wordt nieuw leven ingeblazen
- Circle the wagons: vier of meer verschillende soorten caches, in een cirkel van maximaal 2,5 km
- Easy drive up: een cache die je uit je autoraam kunt pakken
- Non child-proof: beste kindvriendelijke cache
- Wherigo: een cache waarbij je tijdens het zoeken steeds hint op je GPS ontvanger krijgt
- Closed road allowance: plaats een cache op een plek waar een weg kan komen in de toekomst
Van tevoren had Rob al drie caches neegelegd om mee te kunnen doen aan de wedstrijd. Hij had erg zijn best gedaan op in ieder geval drie van de caches die hij heeft neergelegd. Twee andere waren een beetje extra.
Rob heeft twee caches gemaakt in de categorie ‘easy drive up’. De eerste heet “Scraptime” ter ere van Wendy. De bedoeling was dat deze achter de Michael’s zou komen te liggen (een grote knutselwinkel). Helaas was de cache al voordat de wedstrijd begon, gestolen. Nu ligt hij dan toch maar ergens langs de weg hier in onze wijk. De cache is gevuld met allerlei scrapbook dingetjes.





Om twaalf uur ging iedereen direct aan de slag om alle geocaches te gaan zoeken. Wij moesten eerst nog de spullen opruimen. Daarna konden we aan de slag. Dus dit keer geen First To Finds voor Rob.

Dit bleek een geweldige serie te zijn en we hebben er enorm veel lol mee gehad.
We vonden eerst “the cloak of invisibility”. Hoewel we niet de eerste vinders waren van deze cache, waren Peter en Eline wel de eerste kinderen (onder de 15) die hem vonden en verdienden daarmee een travelbug. Hier vonden we een aanwijzing naar de volgende cache, waarvoor we zo’n 200 meter langs het hek moesten lopen


In dit vogelhuisje zat een kokertje met een draaideksel. Peter had hem als eerste te pakken en schrok zich een hoedje toen er een veer uitsprong! In het kokertje vonden we de eerste coordinaat die we nodig hebben voor voor de laatste cache.



In deze cache vonden we een plankje met daarop weer een puzzel, die ons de tweede coordinaat van de uiteindelijke cache gaf.
Daarmee hebben we dus de twee benodigde coordinaten en een code voor een cijferslot.
Gewapend met deze informatie gaan we op zoek naar de laatste cache.
Dit was weer een soort vogelhuisje met een cijferslot. Eerlijk gezegd, na alle prachtige dingen die we gezien hadden onderweg, een beetje tegenvallend, maar nog steeds een mooie serie! Die kreeg van ons dan ook een dikke tien!
Hierna hebben we nog vele andere caches gevonden met zijn allen. Ook daar zaten nog verschillende mooie tussen. Onder andere eentje die Eline vond. Deze lag in een oude uit gebruik geraakte brievenbus, die naast een moderne stond. Rob wist dat je eigenlijk geen caches bij een brievenbus mag verstoppen omdat mensen niet graag hebben dat je met de post rommelt. Dus terwijl Rob een stukje verderop zocht opende Eline per ongeluk een van de juiste deurtjes, en daar zat ie! Dit was trouwens een echte ‘easy drive up’, want je kon hem bijna uit het autoraam pakken.
Rond een uur of 6 besloten we eerst maar wat te gaan eten en daarna hebben we nog een paar caches bezocht. In totaal hebben we er iets van 23 gedaan. Alhoewel de kinderen nog graag ‘s nachts op pad waren gegaan met papa, hebben we ze toch maar in bed gestopt.
Rob is daarna in zijn eentje verder gegaan en heeft de hele nacht door gezocht.
Laat een reactie achter
You must be logged in to post a comment.