Halloween ponies

Zaterdag 1 november 2009

_3000260Eline had al een tijdje toegeleefd naar deze dag: een halloween feest met de ponyclub. Ik had er zelf ook al het nodige voor gedaan, een ‘pak’ gemaakt voor Casper en van de restjes ook nog wat bijpassends voor Eline. Het was even spannend of we wel zouden gaan, de vorige nacht had Eline nog koorts, maar ze moest en ze zou natuurlijk.

Eerst had ik zelf nog tijd om een uurtje te rijden. Daria had Gheist ook meegenomen. Ondertussen heeft Eline (met hulp van Rob) Casper geborsteld en zijn dek opgelegd. Ondertussen druppelden ook de andere meiden binnen.


_3000259_3000326_3000319



Iedereen had zijn best gedaan om een leuk kostuum te maken. Zowel de ponies als de meiden werden mooi uitgedost.


_3000352Eerst deden ze een parade om hun kostuums te laten zien. Daarna was het tijd voor wat spelletjes.

Ze begonnen met een ‘stoelen’dans. In plaats van stoelen, moesten ze tussen de balken een plaatsje vinden. Iedereen had er ontzettend veel lol in. Wie geen plek had, op het moment dat de muziek stopte, was uitgeschakeld.


_3000367Daarna was het tijd voor een aardappelrace. In plaats van een aardappel op een lepel hadden ze nu een oogbal op een lepel. Daarmee moesten ze de manege rondlopen en als ze dat volhielden ook draven. Het was best moeilijk om de lepel in je handen te houden en met een hand te sturen. Daarom deden sommigen de lepel in hun mond, dat was wat makkelijker. Het was erg vermakelijk om ze zo te zien!


Iedereen had ook wat lekkers meegenomen, dus na deze spelletjes was het tijd voor een snack. Ik had zelf cakejes gebakken en tortilla rolletjes gemaakt. Vooral dat laatste viel in de smaak (lekker hartig naast al die zoete tractaties).

_3000382Na de snacks was er nog tijd voor wat spelletjes, dus ze deden nog een estafette race en het spelletje red light-green light (draven als ze ‘groen’ zeggen en stappen als ze ‘rood’ zeggen).
Aan het einde mochten de ponies nog een poging doen om te ‘snoephappen’ met appels. Casper kreeg het niet voor elkaar om een appel te pakken te krijgen, hoeveel hij ook probeerde. Aan het eind hebben we hem er maar een gegeven, want dat was toch wel zielig…

Laat een reactie achter

You must be logged in to post a comment.