Dinsdag 29 september 2009
Vandaag was er op school een bijeenkomst ter ere van de nieuwe beplanting die op het schoolplein is geplant. Ikzelf ben daar ook bij betrokken geweest. Vanaf vorig jaar zijn we met een groepje van vier moeders bezig geweest om dit te kunnen realiseren. Al jaren wordt er geklaagd over het ‘klimaat’ op het schoolplein. De school staat op een kleine heuvel, met alleen grasland. In de winter is het er hartstikke koud, omdat de koude wind zo over het veld blaast en in de zomer is het veel te heet, omdat er nauwelijks schaduw is. Daar wilden we dus wat aan doen.

We hebben het project ‘Learn2Grow’ gedoopt en zijn toen aan de slag gegaan om eerst geld in te zamelen voor dit project.

---

Nou is het in Canada zo geregeld dat je geld kunt verdienen voor je school of vereniging door een keer in de twee jaar een weekend in de casino’s te werken. Daar is uiteraard veel kritiek op, omdat mensen het eigenlijk schandalig vinden dat ze daarvoor werk moeten doen, waar ze eigenlijk niet achter staan (0.6% van de Canadeze bevolking is gokverslaafd, in Nederland is dat 0,26%). In totaal heeft de provincie Alberta 1,5 miljard te verdelen uit de opbrengst van casino’s en lotterijen e.d.

Onze school heeft hierdoor vorig jaar 80.000 dollar verdiend. Dat geld moeten we in twee jaar opmaken en gaat dit keer onder andere naar de beplanting op het schoolplein. We hebben uit deze ‘casino’pot van de school 20.000 dollar gekregen. Dat schoot alvast lekker op (onze totale begroting bedraagt 50.000 dollar, dus we zijn dan al bijna op de helft!). Nu blijkt het zo te zijn dat we nog een subsidie kunnen aanvragen uit datzelfde potje, voor het verbeteren van gemeenschappelijke, openbare ruimtes. Dat wordt een ‘matching grant’ genoemd, oftwel alles wat wij aan geld bijeen kunnen schrapen, daar leggen zij dan hetzelfde bedrag bij. Inmiddels hadden we ook al een subsidie van de gemeente losgepeuterd, samen met het casinogeld en we konden dus nogmaals 20.800 dollars aanvragen uit het overheidspotje. Ook dat geld hebben we gekregen! De rest hebben we bijeen geschraapt uit andere subsidiebronnen, donaties van de ouders en verkoop van planten en vogelhuisjes.

Zodra we de financien op orde hadden, konden we aan de slag. We vonden een geschikte aannemer om het werk voor ons uit te voeren. Deze man bleek een lot uit de loterij. Hij heeft voor ons hier en daar wat goedkope bomen weten te regelen en hij heeft (zijn andere baan) ervaring met het onderwijzen van kinderen. Terwijl hij bezig was, hebben de kinderen dus ook vragen aan hem kunnen stellen en heeft hij hen uitgelegd waar ze mee bezig waren.

Aan de hand van het ontwerp van een tuinarchitect is hij aan de slag gegaan. Binnen een week stonden de bomen en de rotsen op hun plek. Het viel hem wel een beetje tegen, want door de rotsige grond viel het niet mee om gaten voor de bomen te boren, maar de klus is geklaard.

---

---

Nu staan de bomen er dus in en kunnen we een beetje zien hoe het eruit zal komen te zien. Rondom de speeltuin staat een bomenrij om daar de wind tegen te houden en aan de andere kant van het schoolplein is een ‘buitenklas’ gemaakt. Hier kunnen de kinderen op de rotsen zitten en zo kunnen de docenten ook buiten les geven als ze dat willen.

We moesten zoveel mogelijk gebruik maken van bomen die hier van nature voorkomen (om bepaalde subsidies te krijgen). Dat is nog niet zo makkelijk, want we wonen hier in steppe gebied, waar juist niet veel bomen groeien. Bovendien blijken niet-inheemse bomen veel beter tegen het droge en winderige klimaat op het schoolveld te kunnen. We hebben daarom een mix gemaakt van inheemse en niet-inheemse soorten en ook een mix van groenblijvende en bladverliezende bomen. Zo hebben we beschutting, maar kunnen in de herfst en het voorjaar toch genieten van de veranderingen in de natuur.
In het voorjaar zullen er ook nog struiken bij komen, daarvoor was het nu te laat in het seizoen.

---

Vandaag kwamen we met de kinderen en de donatoren bijeen om te ‘vieren’ dat we zover zijn gekomen. De kinderen vertelden wat ze van het project vonden en zongen wat liedjes en uiteraard werd iedereen hartelijk bedankt voor zijn bijdrage en inzet.

Aan het einde van de bijeenkomst gingen we met zijn allen naar buiten, om de aanleg officieel te ‘openen’. Aan de leden van de commissie en de vertegenwoordigers van de vele gulle gevers daarbij de eer…

Op dit moment wachten we op de aanleg van het irrigatie systeem. Hopelijk zit dat er aan het einde van de week in. Tot dan toe moeten we bij toerbeurt naar het veld om de bomen water te geven. Een klusje wat toch al gauw anderhalf uur in beslag neemt. Maar het is de moeite waard!

Vrijdag 2 oktober 2009
Gelukkig wordt het door iedereen op de school gewaardeerd, dat we nu de beplanting erin hebben. Op vrijdag kwamen de kinderen van de eerste en tweede klas nog een keer bijeen om krokusbollen te planten. Die waren ons gegeven door een van de bezoekers tijdens de bijeenkomst. Voordat het (morgen waarschijnlijk) gaat sneeuwen, kunnen we die nog mooi even in de grond stoppen. Uiteraard was Peter daarbij ook van de partij. Het viel nog niet mee om met hun schepje in de grond te komen met alle steentjes en graswortels die er nog in zitten, maar het is gelukt. Nu maar hopen dat ze volgend voorjaar een beetje willen bloeien!