Vrijdag 11 september, Zaterdag 12 september en Zondag 13 september 2009

Een Britse vriendin, die ik ken via school had een kampeerplek gereserveerd voor haar gezin, ons en nog een gezin, om met zijn allen te gaan kamperen in Kananaskis. De kinderen kennen elkaar allemaal via school, dus het werd een gezellig uitje. Peter zit in de klas bij Peter en Sebastian. Eline zit in de klas met Oliver en Matthew is een jaartje ouder.

Op vrijdag middag vertrokken we rond een uur of vier naar Kananaskis. Het is maar anderhalf uur rijden en dan ben je in Peter Lougheed Provincial Park in Kananaskis, aan de voet van de Rocky Mountains. We kampeerden in Boulton Creek en hadden daar een mooie plek waar we alledrie konden staan. Louise en haar gezin met een grote caravan, Sue en haar gezin met een vouwwagen, en wij in onze tent.

De kinderen waren gelijk al met zijn allen aan het spelen. In het bos achter onze kampeerplek hadden eerdere kampeerders een tipi gebouwd, dat was natuurlijk geweldig. Louise had voor ons ook onze fietsen meegenomen, dus ze konden ook lekker de camping over fietsen.

Na het eten hebben we lekker bij het kampvuur gezeten en marshmallows geroosterd. En wat kun je de sterren geweldig zien als het daar zo pikkedonker is! Daarna was het tijd voor bed. Helaas wordt het deze tijd van het jaar wel erg koud ‘s nachts, de temperatuur daalde tot een graad of drie, dus ik heb erg koude voeten gehad, alhoewel de kinderen gelukkig nergens last van hadden.

Zaterdag zijn we naar het Lower Kananaskis Lake gefietst. Na een hele koude ochtend warmde het gelukkig goed op. We hebben daar wat rondgehangen, natuurlijk in het water gespeeld en zijn daarna weer teruggefietst. Dat was nog best een klimmetje, vooral voor de kinderen, maar Eline en Peter hebben het, met wat hulp, helemaal gefietst.

Na de lunch gingen de kinderen weer lekker spelen met zijn allen en de ouders hingen lekker rond. Rob en Sue wilden graag Mount Indefatigable beklimmen. Ook Andrew ging met hen mee. De rest bleef bij de kinderen (beetje lezen, beetje kletsen).

Je kunt op de berg 525 meter omhoog over 7 kilometer. Het pad loopt langs de zijkant van de berg omhoog en is op plaatsen best steil. Maar daar heb je dan ook een mooi uitzich voor.
Ze hebben niet helemaal tot de top gelopen, daar was te weinig tijd voor, maar het was een pittige tocht.

In de avond hebben we weer lekker bij het vuur gezeten en naar de sterren gekeken.

Zondag stond een tripje naar het upper lake op het programma. Daar zijn we met de auto naartoe gereden. Hier hebben Matthew, Oliver, Andrew en Louise ge-kanoed en Rob ging met de twee Peters op zoek naar een geocache in de buurt. Rob kwam weer moe terug, na al het geklets van de twee jongens.

Helaas was het daarna tijd om de spullen weer op te pakken. Vanaf 2 uur zou de camping gesloten worden voor het seizoen.

En wat heb ik ‘s avonds lekker geslapen in mijn warme bed…..