Geocachen in Banff
Zondag 16 augustus 2009
Hoe gaat dat geocachen een beetje in zijn werk? Op het internet (www.geocaching.com of www.geocaching.nl) vindt je coordinaten van geocaches, ja ook in Nederland zijn er een heleboel verstopt.
Dit zijn vaak tupperwarebakjes gevuld met een logboekje, een potlood en wat kleine rommeltjes. Met deze coordinaten ga je, met je GPS ontvanger in de hand, op zoek naar de geocache, die daar verstopt ligt. De GPS ontvanger heeft een nauwkeurigheid van een meter of 5, dus je moet in de buurt een beetje rondkijken. Als je de geocache gevonden hebt, vul je je naam in op het logboek. Ook kun je de rommeltjes die in het bakje zitten ruilen tegen iets anders. (Zo komen al die speeltjes van de MacDonalds toch nog van pas). Dat laatste vinden vooral de kinderen helemaal geweldig!
Voor vandaag heeft Rob dus een aantal geocaches in de buurt van Banff opgezocht en hoewel het niet zo heel mooi weer is, gaan we toch maar op pad.
De eerste heet “don’t eat the rhubarb” en is heel leuk opgezet. We hebben geen coordinaten gekregen, maar moeten een aantal getallen zoeken op de bordjes die bij de verschillende onderdelen van een vergeten mijnstadje staan. Het stadje bankhead. Dit stadje is rond 1906 ontstaan bij een kolenmijn. Toen de mijnbouw activiteiten er stopten rond 1922, werden de gebouwen van het stadje opgepakt en verhuisd naar Calgary, Banff en Canmore. Wat overbleef zijn de funderingen en wat oude gebouwen.
Eerst kijken we rond in lower Bankhead, het gedeelte waar daadwerkelijk gemijnd werd. Hier lezen we op verschillende bordjes over het leven in Bankhead en ondertussen verzamelen we aanwijzingen voor de coordinaten die we nodig hebben om de geocache te vinden.
Wanneer we alle aanwijzingen hebben gevonden, kunnen we de coordinaten uitrekenen en op zoek naar de cache. Die ligt langs een pad, dat een stukje het stadje uitleidt.
Met de juiste coordinaten is de cache makkelijk te vinden en al snel kunnen we dus kijken wat er allemaal inzit.
Naast het logboek en de gebruikelijke speelgoedjes vinden we in deze cache ook een zogenaamde ‘travelbug’. De bedoeling is dat we die meenemen en in een andere cache weer terugstoppen, zodat hij uiteindelijk de hele wereld over reist.
Deze travelbug blijkt uit Kentucky, Amerika te komen. De volgende keer dat we gaan geocachen zullen we hem weer in een cache stoppen, zodat iemand anders hem weer kan vinden en verder meenemen op reis.
Als we de cache heben gevonden, gaan we weer terug naar de parkeerplaats. Ondertussen bekijken we de Lower Bankhead wat verder. Onder andere zien we de verklaring voor de naam van de cache: “don’t eat the rhubarb”. Op de restanten onbruikbare steenkool zien we rabarber groeien. Dit is verwilderd vanuit de tuinen van de chineze immigranten die er gewerkt hebben. Je wordt echter afgeraden om iets van deze gronden te eten, omdat ze niet weten of het schadelijk kan zijn voor de gezondheid.
Rob heeft aan de andere kant van de weg (in Upper Bankhead, waar het daadwerkelijke stadje was) ook nog een geocache. In dit geval is het niet iets dat verstopt is, maar je moet het antwoord op drie vragen vinden bij de aangegeven coordinaten. De eerste is makkelijk: in welk jaar is de kerk gebouwd? Op een bord bij, weer alleen maar de funderingen van een kerk, vinden we het antwoord: 1908. In 1922 is de kerk in tweeen gezaagd en verplaatst naar Calgary, waar hij nog een aantal jaren heeft dienst gedaan als kerk.
De ander vraag is ook nog makkelijk: we moeten twee namen noemen die op een gedenksteen staan van de eerste wereldoorlog. De laatste vraag weten we helaas niet? We staan midden in een wei en moeten hier iets zien. Het enige wat we ook hier zien, naast het prachtige uitzicht, zijn restanten van gebouwen.
Rob heeft inmiddels de antwoorden doorgemaild naar de geocache site….
Na deze speurtocht rijden we naar lake Minnewanka. Hier worden dit weekend dragon boat races gehouden. Dragon boten zijn uit de kluiten gewassen kano’s waarin een man of 10 roeit. Als we aankomen rond een uur of half 4 zijn de wedstrijden helaas al afgelopen, maar het is toch leuk om hier een beetje rond te kijken.
De kinderen bouwen er nog inukshuks van de stenen die er liggen. Een inukshuk is een beeld van een mens en betekent “iemand was hier”, of “je bent op het juiste pad”. Ze werden gemaakt door de eskimo’s als wegwijzers of gedenktekens. Nu gaan we op zoek naar weer een ander soort cache: een zogenaamde earthcache. Deze verwijzen naar een bezienswaardige plek op aarde. In dit geval de hoodoo’s van Banff. Aan de hand van de coordinaten komen we daar dan uiteindelijk aan, maar we hadden natuurlijk ook het enorme bord “hoodoo’s” kunnen volgen?
In ieder geval hebben we een prachtig uitzicht op de hoodoo’s en de Bow river.
Na de hoodoo’s gaan we in Banff lekker wat eten. Daarna heeft Rob nog een cache op het programma staan, die hij graag wil zoeken. Deze ligt bij Johnson Lake. Jammergenoeg regent het inmiddels, maar we gaan toch op zoek. Niet ver van de parkeerplaats vindt Rob in de wortels van een omgevallen boom de laatste geocache van vandaag.
Ondanks dat ik van tevoren een beetje kritisch was over het nut van geocachen, hebben we een hele leuke dag gehad en plekken gezien die we anders nooit gezien zouden hebben (ik had nog nooit van Bankhead gehoord). Dus zo zie je maar weer, zo kom je nog eens ergens en voor de kinderen is het ook leuk om een doel te hebben, in plaats van alleen maar rondlopen.
Laat een reactie achter
You must be logged in to post a comment.