Woensdag 15 juli 2009

Omdat Eline volgende week op pony kamp gaat, moeten we voor haar leenpony paardenvoer kopen. Dat kunnen we doen in Cochrane. Wanneer we daar dan toch zijn, hebben we eindelijk eens tijd om de ‘Cochrane ranch’ te bezoeken. Dit zijn de overblijfselen van de eerste ranch in Cochrane. Wanneer we gaan paardrijden rijden we er altijd langs, maar we zijn er nog nooit gestopt.
Nadat we paardenvoer hebben gehaald, gaan we lekker picnicken met een subway-broodje bij de Cochrane ranch.

---

Daarna gaan we de ranch verkennen. Hoewel het nog mooi weer is, zien we al wel dreigende wolken op ons afkomen. Maar voorlopig gaat het goed.
We hebben bij de ingang een boekje gehaald van wat er te zien is op het terrein en volgen braaf de bordjes.
Blijkbaar is de ranch in 1881 door ene meneer Cochrane opgericht. Hij heeft er weinig geluk mee, want door de strenge winters in het gebied verliest hij zowel in 1881 als in 1882 het grootste gedeelte van zijn kudde. Wat later brachten ze er schapen en paarden, maar ook dat bleek geen succes.
In 1902 werd de grond gebruikt om klei op te graven om stenen van te bakken. Uiteindelijk werd er dan toch met succes een melkbeehouderij gestart in 1919. In 1979 is de grond opgekocht door de provincie om er een historische trekpleister van te maken.

Op het terrein hebben ze opnieuw een corral opgebouwd, waar de koeien werden gebrandmerkt, paarden werden getemd en vee werd geslacht.
Daarna gaan we door naar een aantal schilderingen die de geschiedenis van het gebied beschrijven.

Dan beginnen we aan de klim de heuvel op. Bovenaan staat een standbeeld van een cowboy, die op zijn paard over het land uitkijkt. Het is een van de ‘men of vision’. Dit standbeeld kun je van ver zien staan en is een van de redenen waarom ik er wel eens heen wilde. Bovenaan blijkt het een enorm standbeeld te zijn, met een mooi uitzicht over de omgeving.

“Men of vision guard the trust,
This land so much desired
to whom much is given
the more will be required.
God gave stout hearts to the pioneers,
their legacy to you.
Change and progress, hand in hand,
‘t was thus Alberta grew.”

by Ray Bagley, Alberta pioneer.

Helaas begint het nu dan toch te regenen, dus we lopen weer terug naar beneden.
Na een paar minuten houdt het op met regenen en doen we een tweede poging om de rest te zien. Hoewel het droog is, begint het wel te donderen, en ik vind het dus niet zo verstandig om bovenop de heuvel te zijn.

We bekijken dus de rest van het terrein aan de voet van de heuvel en in het bosachtige gebied.
Hoewel het toch weer begint te regenen hebben we er in het bos wat minder last van, maar we lopen nu dan toch maar terug naar de auto.

---

Onderweg zien we nog de 300 jaar oude boom en dan hebben we alles wel gezien en genoeg van de regen, dus we gaan weer lekker terug naar huis.