Een nieuwe (andere) auto

Vrijdag 5 september 2008
We kunnen hier niet echt zonder auto. Dus na het nieuws dat onze Ford Escape gemaakt zou moeten worden voor een bedrag van 4000 dollar, hebben we toch ook eens gekeken wat een andere auto ons zou gaan kosten. Een ding stond vast: “we kopen geen Ford meer!”.

Hier vlakbij zit een Toyota dealer. Omdat Toyota een goede reputatie heeft voor tweedehands auto’s, zijn we daar eerst gaan kijken. We vonden er geen geschikte Toyota, maar wel een aardige Suzuki uit 2004, voor ongeveer 15.500 dollar (85.000km op de teller). Hij is groter dan onze Ford Escape en het is een Japanner, dus we waren wel geinteresseerd in deze auto.
Na een testritje en wat heen en weer gepraat kwamen we dan uiteindelijk op de gevreesde onderhandelingen over de prijs en de inruil van onze oude auto. Ik heb nooit zo’n plezier in het shoppen naar een auto. Het is natuurlijk leuk om een andere auto uit te zoeken, maar dan dat onderhandelen over de prijs. Je doet je best, maar hebt uiteindelijk altijd het gevoel dat je besodemieterd bent. Het is net als winkelen op de markt in Egypte: ze proberen uiteindelijk zoveel mogelijk geld aan je te verdienen en omdat wij geen verstand hebben van auto’s, trekken we toch altijd aan het kortste eind.

Een medewerker nam onze Ford Escape mee voor een testrit en kwam terug met de inruilprijs: 500 dollar! Ja, in dat geval leek het ons verstandiger om onze oude auto gewoon te laten repareren. Teleurgesteld gingen we daar weg.

Naast de Toyota dealer zit, jawel, de Ford dealer. Hoewel we geen Ford meer wilden kopen, gingen we daar toch even langs, om te kijken of we hier op zijn minst een betere inruilprijs zouden krijgen. En daar stond hij: onze nieuwe auto. Een Ford Focus uit 2005, 42.000km. Oke, we zijn er dus weer ingetrapt!
Deze auto, een stationwagen, met een handmatige versnellingsbak, stond te koop voor 13,000 dollar. Het is een Europees aandoende auto (je ziet hier bijna geen station wagens en de meeste auto’s hebben een automaat) en we vonden hem aantrekkelijk geprijsd.

Na een testritje gingen we ook hier weer over de inruilprijs voor onze oude auto praten. Dat was in dit geval 3.000 dollar! Lullig verschil met het eerdere aanbod. Nu was de keuze voor een andere auto, of toch onze oude auto laten repareren snel gemaakt. Aan onze Ford Escape was eigenlijk altijd wel wat. Al vanaf het begin brandt het airbag-lampje (kunnen we laten repareren voor 600 dollar) en werken de knoppen van het sunroof niet goed. Inmiddels hebben we de dynamo laten vervangen en de remmen laten repareren, kortom, niet de beste auto. Met alle ellende die we al gehad hebben aan die Escape, kiezen we nu dus toch voor een andere auto. Wel weer een Ford !?! Hopelijk dit keer een betere.

We hebben hem laten controleren bij een onafhankelijke garage en volgens hen is het een prima wagen, waar we veel plezier van moeten kunnen hebben. We zullen het zien….

Laat een reactie achter

You must be logged in to post a comment.