Vrijdag 22 augustus 2008
De weersverwachting voor dit weekend is weer uitstekend, dus we trekken er weer met de tent op uit. Deze keer gaan we richting het zuiden, naar Fort MacLeod. We hebben voor twee nachten een plekje gereserveerd bij Buffalo Plains Campgroud.

Rob heeft een middag vrij genomen, zodat we al op vrijdagmiddag kunnen vertrekken. Het is ruim 2 uur rijden naar Fort MacLeod. Wanneer we halverwege zijn, rijden we in Nanton langs een vliegtuigmuseum. Daar stoppen we even voor een kleine pauze. Er staat een opgeknapt Lancaster vliegtuig, de vliegtuigen die ze gebruikt hebben voor de bombardementen in de tweede wereldoorlog. Ook is er het een en ander te lezen over de bevrijding van Nederland en de dropping van voedsel in 1945.

Rond een uur of vijf komen we aan bij de camping in Fort Macleod. Het is er nogal winderig, dat blijkt ook uit de schuttingen die ze hebben neergezet voor de tentplekken. We hebben een lekker plekje op het gras, vlakbij de douches en de speeltuin. Ideaal dus.

Volgens de eigenaresse van de camping zouden we een prachtige zonsondergang kunnen zien vanaf de camping. We gaan dan ook na het eten even kijken aan het uiteinde van de camping. De kinderen vermaken zich met het voeren van het paard dat er staat. Rond een uur of half negen gaat de zon onder en we zien inderdaad mooie roze wolken. Daarna is het tijd voor een kampvuurtje en gaan Eline en Peter veeel te laat naar bed.

Zaterdag 23 augustus 2008
De volgende morgen zijn Eline en Peter niet uit bed te branden, dus we hebben een lekkere rustige start. Na het ontbijt vertrekken we richting de ‘head smashed in Buffalo jump’.

Voordat de indianen (of het politiek correcte: First Nations) de beschikking hadden over paarden, jaagden ze op de bisons door ze over de rand van een klif te jagen. Hier is zo’n klif waar ze de bisons overheen joegen. Ze hebben hier heel veel resten van botten en gereedschappen gevonden. Het heet ‘head-smashed-in’, omdat het verhaal gaat dat een van de indianen beneden stond om te kijken hoe de bisons naar beneden vielen en toen uiteindelijk verpletterd werd door de stapel bisons.

In de middag gaan we op weg naar het stadje Fort Macleod. We komen onderweg langs de Old Man River. Daar moeten natuulijk we ook even stoppen om te pootje baden. Voor de kinderen is dat het enige onderdeel van een tripje dat van belang is: ‘kunnen we zwemmen?’. Er is hier niet echt veel zwemwater in de buurt, maar even pootje baden is dan ook goed!

Nadat we zijn opgefrist gaan we nog op weg naar Fort Macleod. Het is al vrij laat, maar de vriendelijke dame bij de VVV raad ons aan om snel naar het fort van Fort Macleod te rijden, omdat ze daar een paardenshow doen, begeleid door muziek. Wanneer we er aankomen zijn ze al begonnen met de show, maar het is erg leuk om te zien. Een stel ruiters, gekleed in de uniformen van de mounted police, rijden allerlei figuren.
Na de show gaan we ook het museum nog bekijken. Hier kunnen we zien hoe de pioniers in Fort Macleod woonden.
Aan het eind van de dag gaan we op zoek naar een restaurantje in Fort Macleod. Dat valt nog niet mee. De stad is uitgestorven. Gelukkig vinden we nog iets waar we redelijk kunnen eten, alhoewel het restaurant zelf nodig aan een opknapbeurt toe is….

Op de terugweg naar de camping zien we nog een kudde bisons staan. Blijkbaar zijn er mensen die deze beesten nog steeds fokken. Ze leven trouwens ook nog in het wild in een aantal van de nationale parken. Alhoewel er enorm veel van die beesten zijn afgeslacht rond 1880, zijn ze gelukkig niet helemaal uitgestorven. Ook zien we daar in het veld twee coyotes lopen. Die leven hier volop. In de avond horen we de coyotes overal huilen, dus ze zijn in de buurt.
‘s Avonds helaas niet weer zo’n mooie zonsondergang. Wel hebben we weer een gezellig kampvuurtje.

Zondag 24 augustus 2008
Vandaag pakken we alle spullen weer in en gaan op weg naar Calgary. Onderweg rijden we langs Vulcan en de Bar U ranch.
Vulcan is een klein plaatsje waar ze, vanwege de naam, een kleine star trek verzameling hebben. Het stelt niet zo heel veel voor, maar wel grappig om te zien. Eline verkleed zich nog als alien, compleet met spock-oren, maar dat is het dan wel zo’n beetje.

Daarna rijden we door naar de bar U-ranch. Hier hebben ze allerlei gebouwen van tussen 1880 en 1920. De eigenaren van deze ranch zijn beroemd geworden vanwege hun Percheron paarden. Trekpaarden die ze hebben geimporteerd uit Frankrijk en waar ze succesvol mee gefokt hebben. Op de ranch kan je ook een rondje rijden met een paardenkar getrokken, uiteraard, door deze Percheron paarden.
Naast paarden hadden ze er ook koeien, die ze zelfs tot aan Engeland exporteerden.
We leren er van het leven als cowboy op de open vlaktes. Eline doet nog een poging om met een lasso te gooien. Er is veel te zien en te doen.
Na een druk weekend gaan we weer terug naar huis…