Calgary Stampede Parade
Vrijdag 4 juli 2008
Vandaag is het officiele begin van de Calgary Stampede. Dit feest, dat 10 dagen duurt, begint met een grote parade door de binnenstad van Calgary. We hebben gehoord dat het er vrij druk kan worden en we besluiten dan ook niet met de auto, maar met de LRT (Light Rail Train) naar de binnenstad te gaan.
Om de kinderen niet een paar uur te laten wachten op het begin van de parade gaan Rob en Ton alvast als eerste erheen om een rijtje stoeltjes neer te zetten en zo een plaatsje rererveren voor ons allemaal.
Ik bracht ze dan ook rond 7 uur met de auto naar de binnenstad om ze op de route af te zetten.
Dat hadden natuurlijk meer mensen bedacht en de stoepranden stonden al vol met keurige rijtjes lege stoeltjes. Uiteindelijk moesten Ton en Rob dus genoegen nemen met een plekje op de tweede rij.
Rond een uur of 8 vertok de rest van de familie naar het LRT station. De parkeerplaatsen waren al vol, zodat we op het parkeerterrein van het naastgelegen winkelcentrum moeste parkeren. Gelukkig viel de drukte in de trein mee (het scheelt ook dat we opstappen op het beginpunt van de lijn). We hadden dus een plezierig ritje naar het centrum. Daar was het even zoeken naar Ton en Rob, maar de mobiele telefoon bood gelukkig uitkomst.
We zitten op de tweede rij, maar kunnen het prima zien. Rond half 10 begint het allemaal echt, daarvoor komen wel wat groepjes langs, die geen plekje hebben gekregen in de parade.
Wat er langskomt is geweldig: allerlei bands, paarden, oude auto’s, en zelfs een man die op een enorme stier rijdt. De verschillende deelnemers aan de stampede laten zien wat ze in huis hebben: aangespannen paarden, miniatuurpaardjes, tractoren, de rodeo-missen en de rodeo clowns. Ook verschillende organisaties laten zich zien: de chinese gemeenschap, de First Nations (Indianen), de Calgary Flames (het ijshockeyteam), de hotemetoten uit het provinciebestuur, teveel om op te noemen. Er wordt flink wat afge- yahoo- ed. En we doen allemaal vrolijk mee!



Twee uur later is het dan allemaal voorbij. Omdat we met stoelen en een koelbox lopen te sjouwen besluiten we om naar huis te gaan, maar dat hadden natuurlijk meer mensen bedacht. Wendy, oma en de kinderen weten zich in de eerste trein te persen. Opa, Rob, Ton en ik moeten nog een trein laten passeren, voordat we uiteindelijk in een hele lege trein kunnen stappen. Bij het eindpunt treffen we elklaar weer en kunnen we naar huis rijden.
Laat een reactie achter
You must be logged in to post a comment.