Maandag 14 april 2008
Als echte Nederlanders moeten we het er toch eens over hebben: het weer. Het is ook onder de Canadezen trouwens een gewild onderwerp van gesprek hoor!
We waren er al voor gewaarschuwd: de lente in Calgary is nogal wisselvallig. Dat merken we. Iedereen is eigelijk wel toe aan de lente. Ik kan de winterboots van de kinderen niet meer zien. Toch kunnen we ze blijkbaar nog niet opbergen.
Langzaamaan worden de temperaturen wel hoger. Gemiddeld voor deze tijd van het jaar zou het ongeveer 10 tot 12 graden moeten zijn overdag. Het gaat hier echter nogal op en neer.

Afgelopen donderdag 10 april hadden we zo’n 20 centimeter sneeuw en bleef de temperatuur rond het vriespunt hangen. Ik was net van plan om eindelijk eens al die sneeuwbroeken, wanten en mutsen op te gaan ruimen, maar nu hadden we ze toch weer nodig. Vrijdag 11 april was een gemiddelde dag. Zaterdag was het prachtig weer: zonnig en een graad of 15. We konden prima buiten zitten in de zon.
Hoewel de zondagochtend bewolkt was, werd op zondagmiddag een maximum bereikt van 23 graden! Vandaag maandag 14 april, wordt het met moeite een graad of vijf en het regent/hagelt/sneeuwt een heel klein beetje. Je wordt er moedeloos van. Wat moeten we vandaag weer aan?

Gelukkig zie je wel overal tekenen dat de lente komt: de vogels zijn druk bezig met nesten bouwen, net als de eekhoorns. Bij ons in de tuin komen tulpen op en we zijn benieuwd wat er nog meer voor verrassingen in de tuin op zullen komen.

Ondanks het wisselvallige weer is het soccer seizoen wel begonnen. Maadagavond ging Peter voor de eerste keer naar soccer. Het veld van Scenic Acres Park krioelt op zo’n avond van de kinderen. Peter zit in een team met 8 spelertjes, 5 jongens en 3 meisjes. Zijn vriendje Morgan zit ook bij hem in het team. In totaal zijn er 12 teams in zijn leeftijdsklasse. De bedoeling is dat ze op maandagavond oefeningen doen en op woensdag wedstrijdjes. Elke avond zijn ze drie kwartier bezig met, typisch Canadees, een snackpauze tussendoor! Ze zouden maar honger krijgen binnen drie kwartier. Ik snap eerlijk gezegd niet waar dat goed voor is, maar vooruit maar weer. Blijkbaar zit het in de Canadeze cultuur om als mensen ergens samen komen ook te zorgen voor eten. De ouders moeten dus om de beurt voor een snack zorgen.

Het is heel leuk om al die kinderen bezig te zien met een bal. Allemaal keurig hun scheenbeschermers om (veiligheid boven alles hier in Canada), maar vanwege de kou sommigen ook met wanten en jassen aan. Vol enthousiasme doen ze allerlei oefeningen met de bal en na snack doen ze een kort wedstrijdje tegen een ander team: vier tegen vier. Jammergenoeg kwam er na een half uur al een eind aan: we werden van het veld gehageld. Welkom in de lente van Calgary!