Santa claus is coming to town

Zaterdag 17 november
Vandaag is natuurlijk Sinterklaas aangekomen in Nederland, maar ook hier in Calgary was het een speciale dag: Santa Claus kwam naar Calgary.
In de voorgaande jaren was er altijd een grote optocht om de kerstman binnen te halen. Dit jaar was er echter een kerstshow.
Omdat de binnenstad al half open ligt vanwege de vele bouwactiviteiten, was er dit jaar besloten om de stad niet nog verder af te sluiten vanwege de kerstoptocht. Geen optocht dit jaar: daar werd natuurlijk flink over geklaagd. Ook hier in Calgary geldt: tradities zijn er om in ere te houden.

Omdat we een behoorlijk drukte in de binnenstad verwachten, gaan we niet met de auto, maar met de LRT (Light Rail Train). Dat was voor de kinderen natuurlijk ook al een hele belevenis. We gaan dan eerst met de auto naar het station en zijn dan vervolgens in een minuut of 20 in de binnenstad.

De Santa-show was op Olympic Plaza. De plek waar tijdens de winterspelen van ’88 de winnaars hun medailles kregen. De pre-show was al begonnen, met optredens van koortjes en bandjes.

We stonden met de kinderen op onze nek en armen te kijken, toen een dame ons zei dat we met de kinderen ook vooraan konden gaan zitten. Dat lieten we ons natuurlijk geen twee keer zeggen: Eline wordt al behoorlijk zwaar en om haar nou een uur te tillen….
Na wat inschikken konden we bijna vooraan zitten: ideaal.

Om vijf uur begon dan het echte werk: Santa kwam eraan. Vol verwachting zaten alle kindertjes, inclusief Peter en Eline te wachten op de komst van de kerstman. Na een wervelende show, verscheen hij bovenaan de trap. Samen met de ‘notenkrakers’ ging hij in het publiek (bij ons dus) zitten.
Peter kreeg bezoek van een van de notenkrakertjes, die hem vroeg wat hij graag van de kerstman wilde hebben. Peter was sprakeloos, dus mama antwoordde: “Thomas train”. Toen ik Peter daarna uitlegde dat het meisje aan de kerstman zou vertellen dat hij een Thomas trein wilde hebben, zat hij helemaal te stralen!

11-17-0768Omdat de kerstman toch zo dichtbij zat, konden we ook even bij hem langslopen om een handje te geven. Dat hebben Peter en Eline dan ook allebei gedaan. Een knuffel, zoals sommige andere kinderen deden, was wat teveel gevraagd.

Na veel vuurwerk dansen en zingen, was de show dan uiteindelijk afgelopen. We hebben ervan genoten! Omdat we wel wat koud waren geworden, en kleingeld nodig hadden voor de trein terug, hebben we eerst nog even koffie en warme chocomel gedronken voor we weer naar huis gingen…..

11-17-077311-17-0794

Laat een reactie achter

You must be logged in to post a comment.