Deze hele week hebben we hard gewerkt om al onze spullen weer een plekje te geven. Wat een rotzooi hebben we meegsleept zeg! Maar ja, wel lekker weer alles onder handbereik.
Op maandag 8 oktober is het in Canada dan Thanksgiving. Dit in tegenstelling tot amerika, waar thanksgiving pas in november wordt gevierd. Het is de viering van het einde van het oogstseizoen. We willen het dit jaar gelijk goed doen, met een gevulde kalkoen en zo…. maar om nou met zijn vieren een kalkoen te gaan zitten opeten, nee! Daarom hebben we wat collega’s van Rob uitgenodigd om mee te komen eten. Wel gelijk een uitdaging: voor het eerst een kalkoen braden en dan gelijk 5 man uitnodigen om mee te eten.

Een probleempje is nog dat we geen eetkamertafel hebben. Ja, we hebben er wel een, maar zoals jullie al hebben kunnen lezen is die beschadigd overgekomen. Toen we hem uitpakten en neerzetten bleek dat alle vier de poten zijn ingescheurd en hij dus echt niet te gebruiken is. Toen we de verhuizer in Nederland belden om de schade te verhalen, meldden ze ons dat we eerste een meubelmaker moeten laten komen om een inschatting te laten maken van de reparatiekosten. Oke! Alleen langskomen voor een quote gaat al 150 dollar kosten, dan heeft de goede man nog niets gedaan. Maar het moet echt zo..
Ondertussen hebben we dus maar bij de Ikea (lang leve de ikea) snel een tafel gehaald, die groot genoeg is voor zoveel mensen. Met zijn negenen aan onze ontbijttafel gaat namelijk echt niet lukken!

Op zondag maken we al de eerste gerechten: cranberry-sauce (heerlijk!) en mashed potatoes. Maandag gaat het dan echt beginnen: het braden van 5,5 kilo kalkoen. De vogel moet eerst gevuld en dan 4 uur in de oven. Eenvoudig toch? En inderdaad, het is heel gemakkelijk en je hebt er bijna geen omkijken naar. Veel makkelijker dan al die ingewikkelde kerstmenu’s die ik eerder in Nederland heb proberen te maken. Elk half uur een beetje bouillon eroverheen sprenkelen en dan is het klaar. Na vier uur komt er een prachtige kalkoen uit de oven en moet hij een halfuurtje rusten. Tijd genoeg om de aardappels weer op te warmen, het restant van de vulling in de oven te zetten en de groentes te koken. Ondertussen zijn ook de gasten gearriveerd en na een borrel kunnen ze allemaal aan tafel.

Het is erg gezellig en blijkbaar bevalt het eten goed. Het aansnijden van de kalkoen is nog even een uitdaging voor Rob, maar na wat geklungel, slaat hij zich er goed doorheen. Aan het toetje had ik me maar niet gewaagd. De pumpkin pie hebben we dus kant en klaar gehaald. Daanaast is er ook ijs met slagroom, dus voor elk wat wils.

Na de koffie en nog een borrel, of wat fris, komt de avond tot een geslaagd einde. Zeker voor herhaling vatbaar.
Nu alleen nog wat recepten zoeken om te kijken wat we nog kunnen doen met de rest van de afgekloven kalkoen…