Dinsdag 11 september 2007

Net als Rob moet ook ik eraan geloven om een Alberta Health Insurance Number te gaan halen. In de rij staan dus maar. Gelukkig viel het allemaal erg mee op dinsdagmiddag. Er waren maar twee mensen voor mij om een nummertje verstrekt te krijgen bij de receptioniste. Daarna moest ik nog maar een half uurtje wachten, totdat ik uiteindelijk geholpen kon worden. En nu is het dan geregeld. Ook ik en de kinderen hebben een health insurance number en zijn verzekerd tegen ziektekosten. Het schijnt trouwens vrijwel onmogelijk te zijn een huisarts te krijgen, maar je kunt wel altijd binnenlopen bij een ‘walk in’ centre, maar dan kun je geen afspraak maken en moet je in een wachtkamer wachten op je beurt. Bovendien krijg je lang niet altijd dezelfde arts te zien. We zullen wel kijken hoe we dat gaan doen. Een tandarts is weer minder moeilijk te vinden.

Nu dan ook maar gelijk door met het volgende: een Canadees rijbewijs. Ik heb het theorieboek doorgenomen en ben klaar voor de eerste stap: het theorie-examen. Belachelijk toch, bijna 40 en dan weer een examen moeten doen… Die avond rijden we naar het bureau waar we examen kunnen doen, compleet met een vertaald Nederlands rijbewijs, mijn paspoort en mijn rijbewijs. Helaas… het is allemaal niet genoeg. Ik heb geen bewijs van mijn adres. Geen brief of iets dergelijks waar mijn naam en adres op staan. Het feit dat Rob, mijn man, dat wel heeft is niet voldoende. We moeten dus eerst bij de bank langs, vragen of zij mij ‘iets’ op willen sturen en dan is het in orde. Belachelijk toch? Afhankelijk zijn van je bank om een rijbewijs te kunnen bemachtigen. Dat is toch wel heel bijzonder…