De eerste week

Om naar school te kunnen, moeten we met Eline eerst langskomen bij de ‘Calgary Board of Education’. Peter hoeft niet te worden ingeschreven want hij is drie dagen te jong om naar ‘kindergarten’ te mogen. Kinderen gaan hier maar een jaar naar de kleuterschool. Voor hem moeten we dus iets anders zoeken.

Bij de Calgary Board of Education wordt gekeken wat Eline al kan en of ze goed genoeg is om mee te doen met haar leeftijdsgenootjes in grade 1. Best een beetje spannend dus. Ook zullen zij vaststellen naar welke openbare school Eline mag. Dat is afhankelijk van haar adres: de dichtsbijzijnde school zal worden toegewezen.

Bij binnenkomst bij deze ‘Board of Education’ val je in een enorme chaos. Iedereen zit door elkaar heen formulieren in te vullen en medewerkers lopen als een kip zonder kop rond en komen dan weer die en dan weer die te helpen. Af en toe zijn ze een klant kwijt of vinden ergens nog wat rondslingerende formulieren, kortom, niet erg gestructureerd. Terwijl wij de formulieren invullen, zit Eline in een klasje letters en cijfers te schrijven en tekent 8 hartjes bij het cijfer 8, om aan te tonen dat ze cijfers kan herkennen. Daarna komt ze weer terug en begint het lange wachten. Het duurt vervolgens nog een uur voordat de ‘juf’ alle benodigde papieren heeft ingevuld en het verlossende oordeel komt: Eline mag gewoon meedoen in grade 1 en gaat naar de school waar we al buiten gespeeld hebben: ‘scenic acres’.

De volgende dag belt Rob de school om aan te geven dat Eline dinsdag 4 september daar zal beginnen. En wonder boven wonder, ze zijn al op de hoogte gesteld van haar komst. We zijn van harte welkom om even langs te lopen en haar formulieren in te leveren. Dat doen we dus ook. We worden heel hartelijk welkom geheten en kunnen even kennis maken met de nieuwe juf van Eline: mrs. Taylor en kunnen een kijkje nemen in de klas. Het is een vrolijk en klein gebouw en we voelen ons heel welkom. Dat is in ieder geval een goed begin voor Eline.