Donderdag was de tijd gekomen om het vliegtuig terug naar Nederland te nemen. Ik had de ochtend gewerkt en de middag gereserveerd om de laatste zaken af te handelen. Ten eerste moest ik nog een rekening betalen (dus eerst even naar de bank), mijn telefoon tegoed bijvullen en ik had een afspraak met een juriste voor de immigratie papieren van Annette en de kinderen.

Tussendoor stond ook nog het in elkaar zetten van het bed van de kinderen op het programma. Heerlijk om te kunnen gaan en staan waar je wilt, met de auto dan. Helaas was de tijd nogal krap en moet ik rond een uur of 5 op het vliegveld zijn. Ben zou me een lift geven van mijn huis naar het vliegveld zodat ik geen taxi hoefde te betalen. Zijn nieuwe oude Landrover moest vandaag naar de keuring zodat hij er een kentekenplaat voor kon krijgen en de weg op kon. Ik belde ‘m op om ‘m te vragen of hij al klaar was en dat ik naar het huis zou gaan. Hij was bij de registry, blijkbaar was alles goed gegaan. Toen ik naar het huis reed kwam ik ‘m op Crowchild al tegen. Zijn Landrover uit ’76 gaat niet zo heel hard dus dat was gemakkelijk te doen. Achter het raampje van de “Landy” kon ik Matt en Kerry al zien zitten.

Ik heb ze bij het huis nog even een tour gegeven van de binnenkant en snel de laatste dingen weggelegd. Daarna konden we naar het vliegveld. In stijl natuurlijk! Matt, Kerry en Ben zaten voorin (Ben reed) en ik kon met bagage en al in de bak zitten. Na een goed half uur avontuurlijk door Calgary te hebben gereden kwamen we aan bij het vliegveld. We hebben afscheid genomen (Ben zie ik aanstaande woensdag al weer) en zij gingen nog een half uur terugrijden naar het huis van Ben. Ik kon gelijk inchecken en heb nog even snel een wokmaaltijd genomen.

Zonder veel oponthoud kwam ik door Londen heen. Er stonden geen rijen voor de scanners en ook de bussen waren op tijd. Ik had zelfs een uur over! Om 14:30 kwam ik op Schiphol aan waar Opa en Opoe al stonden te wachten. Slechts een half uurtje later kon ik de kinderen en Annette weer knuffelen. “Waar zijn de kadootjes?” was de eerste vraag…