De eerste afspraak voor het bekijken van een huis was in het uiterste zuiden van de stad. Via google had ik gezien dat er vlak bij een LRT (tram) station was. Benjamin moest Per ophalen van het vliegveld en kon me dus niet brengen. Mooie kans om het OV uit te proberen en te zien of de reisafstand een beetje te doen was. Ik stapte om 19:10 in de tram en kon daar ruim 45 minuten blijven zitten. Het station Somerset was het laatste station van de route. Daar uitgestapt moest ik nog een minuut of 10 lopen naar het huis. Gelukkig is het lekker weer dus dat was geen straf. Het huis ligt in een rustige buurt met een groot speelveld vlak bij. Het ligt aan een cul-de-sac een soort doodlopende straat waar aan het einde een geasfalteerd pleintje is.

Ik was zowaar een half uur te vroeg, maar de dame waar ik mee afgesproken had die was er al. Na de kennismaking gelijk maar het huis bekeken. Het huis was groot, ongeveer 250 m2. Dit kwam voornamelijk door de kelder die volledig te gebruiken was als media room

Helaas geen hardhouten vloer, maar tapijt. De keuken was ook groot maar moest wel schoon gemaakt worden. Aan het einde van de rondleiding besefte ik dat ik mijn schoenen nog aan had. Een no-no in Canada. En ik besefte me dat pas toen ik haar schoenen bij de deur zag staan! Snel maar even mijn excuses gemaakt.

Als het huis niet zover van mijn werk had afgelegen had het een perfect huis geweest. Veel ruimte voor de kinderen om te spelen, grote kamers een grote tuin, volledig ommuurd, en een groot speelveld in de buurt. Toch maar even op zoek naar andere huizen denk ik.

Tegen de dame die het verhuurde heb ik verteld waar we naar op zoek waren en ze had nog wel een huis dat binnenkort beschikbaar komt (in het noord westen). Altijd goed om wat contacten op te bouwen.

Maar… de kop is eraf!